بوی باروت و گلوله می آید!

از هنگامی که حکومت ایران کشورهای محور مقاومت را زیر چتر حمایت خود قرار داد ، وضعیت اسرائیل در منطقه نسبت به گذشته تضعیف شد و البته بیکار هم ننشست. چنانکه تقویت رابطه با عربستان و امارات و بحرین ( و… ) را با توجه به مشکلات این کشورها با ایران ، زمینه سازی کرد و از آنها مهم تر اینکه در کنار مرزهای ایران با جمهوری آذربایجان رابطه بسیار گرمی را برقرار کرد. متاسفانه حکومت خودمختار کردستان عراق که از دست فرمانده محبوب سپاه قدس نمک خورده بود ، قدر نمکدان را ندانست و اسرائیلی ها را در آغوش گرفت که با سیلی بموقع سپاه، فعلاً فرصت شیطنت جدی ندارند اما جمهوری آذربایجان که مردم آن از نظر قرابت و هویت و فرهنگ مذهبی و حتی زبانی با ایران نزدیک هستند ، با اینکه در آغاز استقلال از امپراتوری شوروی، حتی آمادگی پیوستن به مام میهن را داشتند، خامی کرده و به ایران پشت کردند. این جمهوری که در جنگ قره باغ با ارمنستان (و شاید قبل از آن) از مواضع ایران راضی نبود و به ترکیه گرایش داشت و حتی شعار پیوستن آذربایجان جنوبی ( جذب استان های آذری زبان ایران) را مطرح می کرد، به اسرائیل اجازه داد تا در داخل آن کشور به فعالیت های جاسوسی علیه ایران اقدام کنند و دولت ایران نیز نارضایتی خود را از اقدام آذربایجان بارها منعکس کرد.
جالب است بدانیم که جمهوری آذربایجان با استفاده از پهپادهای ترکیه ای در جنگ قره باغ دست بالاتر را داشته، و به همین دلیل اینک سرخوش از آن امکانات نظامی، در برابر ایرانی شاخ و شانه می کشد که شیطان بزرگ در مواجهه با آن کم آورده است و بعید نیست به تشویق ترکیه و اسرائیل و حتی وعده های آمریکا، این گردنکشی را به ایجاد مزاحمت جدی در گذرگاههای ایران به سمت ارمنستان تبدیل کند. آنها اگرچه به خوبی می دانند که در صورت درگیری با ایران بسیار آسیب خواهند دید اما شیطنت همیشگی شیطان بزرگ حاکی از آن است که آنها بی میل نیستند ایران را درگیر جنگ کنند و همانند روسیه (که در باتلاق اوکراین زمین گیر شده) امکانات نظامی ایران را نابود سازند و بدین ترتیب بهترین کمک را به اسرائیل خواهند کرد.
چنانکه می دانیم در دوره ای از جنگ روسیه و اوکراین، با حضور پهپادهای بیرق دار ترکیه معادلات جنگ به نفع اوکراین در جریان بود اما پهپادهای پیشرفته ایرانی، با ورود به صحنه جنگ ، جریان را به نفع روسیه عوض کرد و روسیه به منظور قدردانی از این همکاری موثر، هواپیماهای پیشرفته خود را به ایران تقدیم کرد و به خاطر این معامله روابط ایران و روسیه شیرین تر شد. در شرایط حاضر به دلیل گرایش جمهوری آذربایجان به آمریکا، روسیه از مواضع این کشور راضی نیست و احتمالاً از سرکوب دولت آذربایجان توسط ایران خوشحال می شود. از طرف دیگر مردم ساکن در جمهوری خودمختار نخجوان (که بخشی از آذربایجان است اما پیوند زمینی مستقیم با آن ندارد) دل در گرو سرزمین مادری دارند و چنانکه همه می دانند جمعیت یک میلیون نفری تالشی زبان های آذربایجان و اکثریت شیعی آن کشور نیز کما فی السابق آرزوی پیوستن به ایران را دارند که به همین دلیل نهایت سخت گیری ها نسبت به آنها اعمال می شود. دولت ایران تاکنون حداقل دو بار( به صورت آشکار) نیروهای نظامی خود را در مرزهای مشترک با جمهوری آذربایجان مستقر کرده اما هر بار از هرگونه اقدام نظامی صرف نظر نموده است. بدیهی است ادامه این تحریکات امکان شعله ور ساختن جنگ بین ایران و آذربایجان را افزایش می دهد و در آن صورت چنانکه برخی از فرماندهان ارشد نظامی آن کشور گفته اند، منجر به شخم زدن آن کشور خواهد شد.
به هر حال به نظر می رسد که نیروهای نظامی ایران دلایل کافی را برای ورود به خاک جمهوری آذربایجان و سرکوب حکومت یاغی آذربایجان (از جمله فعالیت های جاسوسی اسرائیل در کنار مرزهای ایران و عبور و مرور داعشی ها) را دارد اما هرگونه تهاجم و درگیری باید با محاسبات دقیق همراه شود تا داستان اوکراین و روسیه تکرار نشود چون آمریکای جهانخوار همواره مترصد اجرای نقشه های شیطانی است.