حق مامور امنیت مردم ، این نیست ! (در حاشیه قتل مامور پلیس شیرازی)

چند روز قبل سروان علی اکبر رنجبر جانشین پاسگاه انتظامی بید زرد شیراز( که دو فرزند کوچک دارد) در جریان ماموریت های عادی روزانه توسط ارازل و اوباش این شهر به قتل رسید و سرباز وظیفه همراه ایشان ، بیرحمانه زخمی شد.طی دو سال گذشته نیز خبر شهادت دو افسر پلیس در لاهیجان و رشت قلب افکار عمومی را جریحه دار کرد. همچنین در این مدت ویدئوئی پخش شد که نشان می داد یک مامور پلیس راه بخاطر اعمال قانون راهنمائی و رانندگی توسط یک فرد خاطی سیلی می خورد. بدیهی است که شبیه رویداد های بالا در ارتباط با ماموران زحمتکش پلیس ، در استان های مختلف روی می دهد و ضروری است حساسیت بیشتری نسبت به آنها نشان داده شود.
اگرچه خبر دستگیری عوامل شهادت مامور پلیس شیراز منتشر شده، اما ناتوانی و یا فقدان اجازه استفاده از اسلحه توسط ماموران پلیس، جای شگفتی دارد. این در حالی است که ماموران پلیس در کشورهای مدعی دموکراسی، اجازه دارند افراد مظنون به بزهکاری را مانند سگی بکشند و آب از آب تکان نمی خورد.
لازم به ذکر نیست که مامور پلیس، مسئول امنیت جان و مال و ناموس مردم است و برای انجام مسئولیت های محوله باید از حمایت های قانونی بر خوردار باشد. چنانچه مامور پلیس در مواجهه با مجرمانی که بویژه مسلح به سلاح سرد و گرم هستند، مجاز به استفاده از اسلحه نباشد، در جریان درگیری با این افراد ، جسارت لازم برای اعمال قانون و دستگیری مجرمان را نخواهد داشت و در این شرایط سلاح همراه مامور پلیس بمنزله یک اسباب بازی خواهد بود که نه تنها افراد خاطی را مرعوب حضور پلیس امنیت نمی کند بلکه خلافکاران جسور را تشویق می کند تا اسلحه پلیس را تصاحب کرده و قلب و مغز آنها را نشانه بگیرند و در آن صورت اولا ماموران خدوم از دست می روند ، ثانیا خانواده های آنها نان آور خود را از دست می دهند و ثالثا گرایش به خدمت با لباس پلیس در پرده ابهام قرار می گیرد ، ضمن آنکه اعتبار و اقتدار پلیس نیز از بین می رود و کسی برای مامور پلیس در راستای اعمال قانون ، تره خرد نمی کند و نتیجه نهائی آن گسترش نا امنی در جامعه است.
واقعیت این است که اگر خانواده های ما با خیال راحت در سفر و حضر احساس امنیت می کنند، حاصل هشیاری و حضور در صحنه ماموران امنیت است.وقتی حافظ امنیت جامعه در برابر تهدید اوباش ، فقط مجاز به شلیک هوائی باشد ، معلوم است که گردنش بریده می شود. این چه قانونی است که وضع کرده ایم. این چه مقرراتی است که ماموران برقراری امنیت را به تبعیت از آن مجبور کرده ایم. من فکر می کنم که وضع کنندگان این قوانین و مقررات باید پاسخگوی خون سروان رنجبر ها باشند. فرماندهان نیروی انتظامی باید پاسخ دهند که به سروان رنجبرها چه می گویند که با وجود مسلح بودن، جرات شلیک به اوباش را ندارند. قضات دادگستری باید پاسخ گریه بچه های مظلوم سروان رنجبرها را بدهند که پدران آنها، از بیم صدور احکام زندان ، جرات و جسارت دفاع از جان خود در جریان ماموریت ندارند.
بدیهی است که قوانین و مقررات ناقص و ناقض امنیت جانی ماموران پلیس، هر چه زودتر باید اصلاح شود و از صدور احکام نادرست بر علیه آنان جلوگیری گردد تا با خیال راحت وظایف قانونی خود را انجام دهند.
در این راستا توجه به نکات زیر ضروری است:
۱_ انتخاب جوانان برای پوشیدن لباس پلیس مبتنی بر ویژگی های شخصیتی خاص مورد نیاز این شغل باشد.
۲_انتخاب مامور پلیس (بویژه برای خدمت در بخشهای عملیاتی) مشروط و منوط به وجود آمادگی های جسمانی و قدرت بدنی (و البته ظرفیتهای روانی خاص) باشد و در دوره های آموزشی لازم، از لحاظ هنرهای رزمی تربیت شده باشند.
۳_قوانین و مقررات لازم برای حمایت قانونی از ماموران پلیس، پیشنهاد و تصویب شود.
۴_دادگاه ویژه ای برای رسیدگی به تخلفات احتمالی پلیس تشکیل شود و جلسات آن همانند دادگاه مطبوعات با حضور هیات منصفه برگزار گردد.
۵_اگر امنیت فردی و اجتماعی مهم است، باید ابتدا امنیت جانی و فکری ماموران پلیس فراهم شود و اجازه استفاده از سلاح در جریان ماموریت ها به آنها داده شود. در غیر این صورت، انگیزه خدمت در آنها کاهش می یابد و جسارت اوباش در فرآیند تخلفات گسترش پیدا می کند.
۶_ باید موج جدیدی از شناسائی و بازداشت اوباش آغاز شود و این موج هرگز خاموش نشود .
۷_ باید فورا احکام مقتضی در مورد قاتلان سروان رنجبر(و موارد مشابه) صادر و اجراء گردد تا اثربخشی لازم را داشته باشد.
۸_ وجود امنیت فردی و اجتماعی ،مهم ترین چیزی است که التیام بخش درد های روانی مردم در شرایط سخت اقتصادی فعلی است. این دستاورد با ارزش را نباید از آنها بگیریم ، چون در آن صورت سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
۹_ اقتدار نیروی انتظامی موضوع بسیار مهمی است که پیوسته باید گسترش یابد تا در سایه آن، شهروندان قانونمند آرام بگیرند و افراد قانون شکن همواره در ترس و اضطراب باشند.
۱۰_ باید پروتکل های استفاده از اسلحه در ماموریت های نیروی انتظامی مورد بازنگری قرار بگیرد و با توجه به مقتضیات روز ، تغییرات لازم در آن انجام شود.
۱۱_ باید در جلسات آموزشی ویژه، اتفاقات مهم در ماموریت های پلیسی( با حضور ماموران عملیاتی پلیس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد تا ماموران بدانند که در ماموریت های مختلف مجاز به انجام چه واکنشهایی هستند تا در مواقع خطر مستأصل و بلاتکلیف نباشند.