لزوم توقف در اجرای اشتباهی بزرگ

برای نخستین بار لزوم هدفمند سازی یارانه ها در دولت خاتمی مطرح گردید اما جسارت لازم برای اجرای آن وجود نداشت. در نتیجه به رغم احساس ضرورت برای اجرای آن، طرح هدفمندسازی یارانه ها تا پایان دولت هشتم بر زمین ماند و در دولت آقای احمدی نژاد اجراء شد. بدیهی است که اجرای این طرح به شجاعتی نیاز داشت که در احمدی نژاد وجود داشت اما چگونگی اجرای ان اشتباه بود و متأسفانه این اشتباه در طول ۱۶ سال اخیر، همچنان ادامه یافته و در دولت های گذشته اراده ای عملی برای تجدید نظر در آن دیده نشده است.
در سالهای میانی دهه ۸۰ پرداخت ۴۵ هزار تومان به ازای هر شهروند ایرانی مبلغ کمی نبود، بویژه آنکه بخشی از هزینه های جاری طبقات ضعیف را (که در زیر خط فقر قرار داشتند) پوشش می داد. اما اشتباه دولت در این بود که این مبلغ را تقریباً به ۹۰ درصد از مردم علی السویه پرداخت می کرد و سهم بخش تولید را هم تقریباً پرداخت نکردند و سهم بخش بهداشت و درمان را نیز به درستی اجراء نکردند. زیرا براساس دستور مقام معظم رهبری، قرار بود مردم غیر از درد بیماری ها، درد دیگری را متحمل نباشند.
حالا پس از ۱۶ سال (که معایب اجرای طرح هدفمندسازی یارانه ها کاملاً معلوم است) همچنان با همان شیوه گذشته مبلغ ۴۵ هزار تومان به صورت مساوی به جمعیت بزرگی از ایرانیان پرداخت می شود. در حالی که با کاهش ارزش پول ملی، با این مبلغ حتی نیم کیلو گوشت نمی توان خرید. بدیهی است که هدفمندسازی یارانه ها بسیار ضروری و با اهمیت است و اقدام کوچکی برای عادلانه کردن بهره مندی مردم از منابع ملی است و حذف آن ظلم است. بنابراین به دولت انقلابی که دغدغه رسیدگی به نیازمندان جامعه را دارد، پیشنهاد می شود بدون فوت وقت، فهرست اسامی سرپرستان خانوارهایی که واقعاً به یارانه دولت نیازمندند، بدست آورد و با حذف اسامی کسانی که مبلغ ۴۵ هزار تومان دردی از آنها را دوا نمی کند، مبلغ بیشتری را به صورت ماهیانه در وجه خانوارهای نیازمند پرداخت نماید. در آن صورت امکان پرداخت یکصد هزار تومان به ازای هر فرد در خانواده های نیازمند وجود خواهد داشت و این مبلغ می تواند کمک نسبتاً مؤثری به اقتصاد خانواده دهک های درآمدی پایین جامعه باشد و در آن صورت جامعه نسبتاً برخوردار کشور نیز اعتراضی نخواهد داشت.