✅ کار ترامپ تمام است؟
✍️هادی خسروشاهین
?تلخیص:مجمع فعالان اقتصادی
بایدن در همه نظرسنجی‌های ملی با میانگین ۸ تا ۱۰ درصد پیشتاز است
(به‌طور معمول حاشیه خطای نظرسنجی‌ها بین یک تا ۳ درصد در نظر گرفته می‌شود) اما کمپین دموکرات‌ها همچنان نگران هستند. آیا نظرسنجی‌ها با اشکالات ساختاری مواجهند؟ به‌نظر می‌رسد باید به این پرسش قاطعانه پاسخ منفی بدهیم. این موسسات در حد توانشان تلاش کرده‌اند باگ‌های سیستمی خود را نسبت به انتخابات سال ۲۰۱۶ ترمیم کنند.پس منبع و منشأ نگرانی کمپین دموکرات‌ها چیست؟
وقوع دو رویداد مهم است: ترامپ آرای خود را در میان گروه سنی ۶۵ ساله‌ها و کهن‌سالان از دست داده است. همچنین زنان به‌طور کلی و به‌ویژه در حومه‌های شهری اقبال چندانی به وی نشان نمی‌دهند. به‌عبارت دیگر وضعیت بایدن به لحاظ کمیت آرا به مراتب بهتر از شرایط کلینتون در سال ۲۰۱۶ است یعنی اگر کلینتون در چهار سال پیش توانست با فاصله ۸/ ۲ میلیون رای ترامپ را شکست دهد، بایدن حتما در این انتخابات می‌تواند این فاصله را به دو برابر رقم قبلی افزایش دهد اما این فقط بخشی از واقعیت است
ترامپ در میان سفیدپوستان نمره‌اش به‌طور کلی نسبت به سال ۲۰۱۶ کاهش یافته ولی در طبقه سنی جوانان یعنی ۱۸ تا ۴۴ ساله‌ها آرای خود را به شدت ارتقا داده؛ ولی با کاهش شدید طرفدارانش در گروه سنی ۴۵ سال به بالا مواجه شده است. از حیث جنسیت نیز آنچه مبرهن و روشن است، آرای او در میان زنان به طرز چشمگیری افت کرده ولی در میان مردان تقریبا مشابه انتخابات چهار سال گذشته است. افت نامحسوسی نیز در میان سفیدپوستان بدون تحصیلات دانشگاهی قابل‌ردیابی است. اما با کمال تعجب شاهد تحول مهمی در الگوی رفتاری برخی از سفیدپوستان با تحصیلات دانشگاهی هستیم. این گروه می‌خواهند به مراتب بیشتر از سال ۲۰۱۶ به ترامپ رای دهند.چرا ؟
۱- سطح اطمینان اقتصادی : این شاخص از منفی ۳۳ در اواخر ماه آوریل به منفی ۱۰ در اواخر سپتامبر افزایش یافته است و پیش‌بینی می‌شود این شاخص تا اواخر اکتبر و آستانه انتخابات به عدد منفی یک یا صفر برسد. بنابراین تعداد قابل‌توجهی معتقدند او بهتر از بایدن می‌تواند شرایط اقتصادی را به دوران قبل از کرونا بازگرداند؛ ضمن اینکه به لحاظ ویژگی‌های فردی حدود ۵۶ درصد از آمریکایی‌ها ترامپ را فردی قوی‌تر و مصمم‌تر از بایدن تلقی می‌کنند.
۲- تنها ۹ درصد آمریکایی‌ها اقتصاد را به‌عنوان مهم‌ترین مشکل کشور تلقی می‌کنند. این رقم برای ترامپ و تیم اقتصادی‌اش خیره‌کننده است؛ چراکه از این حیث در اکتبر ۱۹۹۶ (بیل کلینتون) و همچنین در اکتبر ۲۰۰۴ (بوش پسر) این رقم در حدود ۴۰ درصد بود. در اکتبر ۲۰۱۲ (اوباما) این رقم ۷۲ درصد و در اکتبر ۱۹۹۲ (جورج بوش پدر) این رقم تا ۶۹ درصد افزایش یافته بود و عدد ۹ درصد پایین‌ترین میزان در سال انتخابات آمریکا حداقل از ۱۹۹۰ به این سو است.
۳- حدود ۵۴ درصد آمریکایی‌ها عملکرد ترامپ را در حوزه اقتصاد مورد تایید قرار می‌دهند. این رقم برای جورج بوش پدر در سال ۱۹۹۲ معادل ۱۸ درصد، برای جورج بوش پسر در سال ۲۰۰۴ معادل ۴۶ درصد و در مورد اوباما در سال ۲۰۱۲ معادل ۴۵ درصد بود.
۴- حدود ۵۵ درصد بزرگسالان آمریکایی معتقدند وضعیت خود و خانواده‌شان نسبت به چهار سال پیش بهتر شده است.
در سال ۲۰۲۰ به نسبت چهار سال پیش به‌طور کلی سیاهان بیشتری حاضرند به ترامپ رای دهند.اگرچه عملکرد او را در همه زمینه‌ها تایید نمی‌کنند، ولی رفتار پرقدرت و روحیه مبارزه‌‌جوی وی را در کنار فاکتورهای اقتصادی می‌پسندند.
در مورد کلان‌گروه لاتین‌تبارها آمارها از دو کلان‌گروه قبلی نیز چشمگیرتر است. صرف‌نظر از افزایش آرای ترامپ در این کلان‌گروه، به‌طور کلی افزایش چشمگیر آرای وی هم در گروه سنی ۱۸ تا ۴۴ سال و همچنین بالای ۴۵ سال و همین‌طور میان زنان و مردان و افراد بدون تحصیلات دانشگاهی و همین‌طور افراد با تحصیلات دانشگاهی دیده می‌شود. با این حال مشخص نیست که آیا این افزایش سهم آرا، کاهش محبوبیت ترامپ در میان گروه سفیدها را جبران خواهد کرد یا خیر! ولی حداقل با این شیوه نگاه به نتایج نظرسنجی‌ها و خرد کردن جامعه‌های آماری می‌توانیم به واقعیت‌های جدید و بدیعی دسترسی پیدا کنیم که با کل‌نگری‌های کلیشه‌ای امکان مشاهده آنها غیرممکن به‌نظر می‌رسد. حال خود به پرسش مهم این یادداشت پاسخ دهید، آیا کار ترامپ تمام است؟
