چه وکیلی چه وزیری!

بوسیله آن امور اجرایی و عمرانی مملکت را مدیریت می کنند. اما این مدیریت صرفاً در حوزه های مذکور نیست بلکه (بویژه در کشور ما) دولت با داشتن توانمندی های اقتصادی، اجرایی و مالی، بسیاری از عناصر قوه مقننه یعنی نمایندگان را هم به تور سیاسی خود درآورده و به بند کشیده است، تا جایی که وزیری (وزیر نفت) با صراحت اعلام می کند که برای وکلایی که کار محترمانه ای ندارند، اشتغال ایجاد می کند. یا دولت سهمی از اعتبارات استانها و شهرستانها را در اختیار نمایندگان مجلس قرار می دهد تا به هرکسی که خواستند وام بدهند و با این شیوه آنها را کنترل می کند (و…). وزرا نیز جایگاه ویژه ای در استانها دارند. از قدیم در جمهوری اسلامی رسم شده وقتی یک وزیر به استانی می رود، با عده زیادی شرف حضور پیدا می کنند و به خوبی پذیرایی می شوند و موقع برگشتن، خورجین های مرکب شان را از نعمتهای بیت المال استان پر کرده و برای هفته ها خرج زندگی آنها و همراهان کثیرشان را تامین می کنند. گفته می شود بزودی سرپرست محترم وزارت بازرگانی (صمت) به گیلان تشریف می آورند. به قرار اطلاع، مدتهاست برخی از کارکنان زحمتکش اداره مربوطه در تلاشند تا بهترین برنجها، بادام زمینی، روغن زیتون، کلوچه، چای مرغوب بهاره، خاویار، ماهی و… را تهیه و به سرپرست وزارتخانه ای که احتمالاً برای رایزنی و کسب رای وزیر شدن به گیلان می آید، تقدیم کنند. بدین ترتیب دهها میلیون تومان پولی که باید صرف امور مردم و یا کارکنان اداره مربوطه شود، خرج سرپرست وزارتخانه و همراهان می شود. این در حالی است که نه تنها آقای سرپرست در مدتی که مسئولیت گرفته، کار مؤثری نکرده، بلکه قدم مبارکش موجب افزایش سرسام آور قیمت کالاها در کشور شده است، قیمت کالاها همچنان افسارگسیخته در حال افزایش است، تا جایی که آهن تولید داخل از تابستان ۹۸ نسبت به تابستان ۹۹ بیش از دو و نیم برابر یا۱۵۰درصد و قیمت سیمان از اسفند ۹۸ تا ۲۵ تیر۹۹ نزدیک صد در صد افزایش داشته و کالاهای دیگر نیز شرایطی مشابه دارند. برخی کارخانجات تولیدی استان و کشورکه تولید انحصاری دارند (مانند تولید پکیج و غیره) در اواخر دولت سراسر تدبیر و امید!!! در حال ذخیره سازی کالاهای خود هستند تا با کاهش عرضه (همانند تولیدکنندگان خودرو) و در فرصت مناسب، با افزایش کمرشکن قیمت ها، بازار را سیراب کنند!!. معلوم نیست نمایندگان ملت و گیلان چه کار می کنند. چرا در مدیریت کشور هرج و مرج است. چرا نمایندگان نظارت نمی کنند؟ به نظر می رسد دولت نمی خواهد و یا نمی تواند کشور را مدیریت کند. آیا توطئه ای در کار است تا مردم را ناامید و خسته کنند و بستر سقوط جمهوری اسلامی را فراهم کنند؟ جای بسی تأسف است که عده ای از سفره جمهوری اسلامی به قدرت و ثروت رسیده اند اما توجهی به مشکلات مردم و کشور ندارند. خداوند ریشه خائنین به ملت و مملکت را بخشکاند و مردم و کشور ایران را سربلند گرداند. آمین