در اندیشه فردا

بسیاری از مسئولان و سیاست گذاران و برنامه ریزان کشور فقط کمی جلوتر از دماغ خود را می بینند و با ساده لوحی در دام شیاطین می افتند و بدتر از آن، این که مقدرات کشور را به منافع بیگانگان گره می زنند. به همین دلیل پیشنهاد می کنم هر چه سریع تر، آدم های خلاق در حوزه های مختلف نمایندگی مردم را شناسایی و ذیل مجمع تشخیص مصلحت نظام مستقر کنیم تا استراتژی آینده ایران زمین را در آنجا تعریف کرده و برای اجراء در قالب برنامه های کلی نظام در اختیار قوای سه گانه کشور قرار دهند. منظور نگارنده از آدم های خلاق، کسانی است که ظرفیت لازم برای درک مسائل آینده و پیش بینی راه حل های مناسب برای حل مسائل فرضی را دارند.
پیشنهاد دیگر این است که از همین امروز برای تربیت استراتژیست های مناسب اقدام کنیم و دانشگاه های جامع منتخب را (با برنامه های ویژه) برای آن تدوین کنیم. زیرا هم خودمان به این استراتژیست ها نیاز داریم و هم عائله بزرگ نظام اسلامی در کشورهای همسو، به این آدم ها نیاز ویژه دارند و ایران به عنوان بازیگر بزرگ سیاست های منطقه ای در این رابطه مسئول است. نکته دیگر اینکه، ایران امروز ظرفیت زیادی برای تربیت کادر بهداشتی و درمانی دارد و ما متأسفانه حدود نیمی از این ظرفیت را استفاده می کنیم. بنابراین نه تنها نباید تربیت نیروهای بهداشتی و درمانی را محدود کنیم، بلکه باید برای کشورهای همسو (و حتی کشورهای نیازمند دیگر) کادر بهداشتی و درمانی ماهر (با اخذ وجه) تربیت و در کشورهای خودشان فعال کنیم و حتی با اعلام آمادگی برای پذیرش بیماران خارجی و اعزام متخصصان پزشکی به کشورهای هدف، زمینه افزایش درآمدهای ارزی بیشتری را فراهم کنیم. بدیهی است این کار باید در حوزه های دیگر (که نقطه قوت جامعه ماست) نیز گسترش یابد.
یکی از شاخص های مثبت ایران، تربیت مهندس در رشته های مختلف (فنی و کشاورزی و …) است. اما از این شاخص مثبت جمهوری اسلامی بهره برداری لازم را نمی کنیم و جمعیت بزرگی از مهندسان فارغ التحصیل شده در خانه های خودشان بیکار و سربار خانواده شده اند. بنابراین باید برای فعالیت و اشتغال فوری آنها اقدام کنیم. مثلاً با ایجاد کشت و صنعت های بزرگ و مراکز تولید گلخانه ای بزرگ،… می توان این جوانان را در آنها مشغول به کار کرد و محصولات تولیدی را برای تعدیل قیمت ها وارد بازار نمود و محصولات اضافی را برای تأمین ارزهای خارجی به کشورهای هدف صادر کرد. حتی با تشکیل شرکت های بزرگ کشت و صنعت و کارخانجات تولیدی در کشورهایی که امکانات و زمین مناسب دارند و حاضر به مشارکت هستند، امکان اعزام نیروی کار داخلی و تسهیل در تأمین درآمد ارزی وجود خواهد داشت. نمونه این اقدام مؤثر، کاری است که در روسیه و ونزوئلا شروع شده و دولت ایران در اراضی مستعد این کشورها به کشت محصولات کشاورزی مشغول شده است. بدیهی است که با سودآور شدن این فعالیت ها، بخش خصوصی می تواند سرمایه های خود را در این فعالیت ها متمرکز نماید. البته ناکارآمدی ساختار اداری و اجرایی دولت در شکل گیری این فعالیت ها نقش منفی دارد. به همین دلیل باید در ساختارهای آنها (متناسب با مأموریت های جدید) تجدیدنظر شود. مثلاً ناکارآمدی دستگاه عریض و طویل وزارت صنعت، معدن و تجارت به روشنی قابل درک است. لذا تصور می کنم این وزارتخانه باید به سه وزارتخانه جدید و پویا تبدیل شود و مأموریت گذشته و جدید (با تجدید نظر در آنها) در قالب وزارتخانه های جدید تعریف گردد.
زیرا امروز به وزارتخانه ای نیاز داریم که پیشرفت و موفقیت صنایع کوچک و بزرگ کشور را با عنایت به ضرورت دانش بنیان شدن آنها، مدیریت نماید. ما امروز به وزارتخانه قوی و مؤثری نیاز داریم که سرمایه گذاری و بهره برداری از معادن بزرگ و کوچک موجود و جدید را سرعت بخشد و از این منابع برای قوی تر شدن بنیه های اقتصادی کشور استفاده کند. زندانی کردن منابع معدنی کشور (در شرایطی که زندگی و رفاه مردم و آینده کشور به آن نیاز دارد و در عین حال، فروش نفت و درآمد نفتی با مشکل مواجه است و چشم امید ملت های همسو به ایران است) یک حماقت بزرگ است. علاوه بر آن ساماندهی به تجارت و بازرگانی کشور در قالب روزارتجانه ای مستقل بسیار ضروری است. در سایه ناکارآمدی وزارت فعلی صمت، بی انضباطی در صادرات و واردات مشهود است. بسیاری از تولیدکنندگان کشور با اینکه تولیدات مناسبی دارند اما در صادرات محصولات و خدمات خود ناکام می مانند. فعالیت بخش بازرگانی داخلی و توزیع محصولات وارداتی نیز چندان تعریفی ندارد. همکاری و هماهنگی نمایندگان وزارت خارجه و وزارت بازرگانی در نمایندگی های ایران در کشورهای خارجی می تواند صادرات و واردات کشور را تسریع و تسهیل نماید. البته مسئله بازرگانی داخلی و خدمات در داخل کشور از چیزهایی است که هرگز نمی توان و نباید از نظر دور داشت.