آماده باش برای مدیریت تولید گندم و …

سه ماه پیش که ولادیمیر پوتین فرمان همه جانبه حمله به اوکراین را صادر کرد، تصور نمی کرد که با مقاومت و مقابله جدی اوکراین (تحت حمایت یکپارچه کشورهای عضو ناتو) مواجه شود زیرا نیروهای روسی تصور می کردند که تسلط بر اوکراین همانند تجربه حمله به گرجستان یا آزادسازی کریمه از اوکراین است، غافل از آنکه نقشه آمریکا این بار بسیار حساب شده بود و بدیهی است که آنها (با حمایت تسلیحاتی و تبلیغاتی و ایجاد انسجام در اردوگاه غرب) قصد دارند نیروهای روسی را در باتلاقی که برای آنها ساخته اند، زمین گیر کنند تا با اعمال تحریم های نفتی و غیر نفتی، نفس رقیب دیرین را بگیرند.
اینک روسیه نه راه پس دارد و نه راه پیش و بدیهی است که خواسته های اصلی پوتین در اوکراین (به لطف سلاح های پیشرفته اهدایی ناتو) تحقق نیافته و عقب نشینی به پایگاههای نظامی روسیه نیز با سرافکندگی ارتش قدرتمند روسیه همراه خواهد بود. از طرف دیگر ناتوانی روسیه در مهار اوکراین باعث شده تا دولت های سوئد و فنلاند نیز درخواست برنامه ریزی شده خود را مبنی بر پیوستن به ناتو اعلام کنند ، که با خشم و تهدید روسیه مواجه شده است. حالا روسیه مانده است که چه بکند زیرا در حالی که هنوز مسئله اوکراین را حل نکرده، دو کشور دیگر در برابر او قد علم کرده اند و بدین ترتیب رخنه ناتو به مرزهای جغرافیای سیاسی روسیه تشدید شده است. حمله روسیه به اوکراین، اگرچه در کوتاه مدت با دردسرهای زیادی برای دو کشور همراه شده اما حدود ۳۰ درصد تجارت جهانی گندم و دانه های روغنی را در معرض خطر انداخته و به همین دلیل جامعه جهانی را با چالش گسترده ای برای تأمین گندم و روغن خوراکی مواجه ساخته است. بنابراین با عنایت به اینکه کشور ما قبلاً خودکفایی در تولید محصول گندم را (با تولید بیش از ۱۰ میلیون تن) تجربه کرده است، امکان خودکفایی تولید گندم مورد نیاز در کشور ما دور از انتظار نیست، بویژه آنکه با وجود جمعیت کثیر فارغ التحصیلان مهندسی کشاورزی و اراضی وسیع ملی، تولید ۴/۵ میلیون تن گندم زیبنده ایران نیست. همین طور با وجود اراضی حاصلخیز برای کشت دانه های روغنی، زیبنده ایران نیست که محصولات استراتژیک قابل کشت در ایران (از جمله دانه های روغنی) را از کشورهای دیگر وارد نماییم.
براساس اعلام رسمی برخی از کشورها، ذخایر گندم آنها طی چند ماه آینده خاتمه می یابد و بدین ترتیب تنش های سیاسی و اقتصادی دولت ها پیرامون تأمین غذای اصلی مردم جهان، دور از انتظار نیست. به همین دلیل دولت سیزدهم باید از همه ظرفیت های کشور برای کشت غلات بویژه گندم و دانه های روغنی استفاده کند تا قادر به مدیریت وقایع ناخواسته قبل از وقوع آنها باشد.